დანტე

შუა საუკუნეების გამოჩენილი იტალიელი მწერალი დანტე ალიგიერი ფლორენციაში დაიბადა. იტალიაში მას იცნობენ, როგორც „უზენაეს პოეტს“ (il Sommo Poeta), ან უბრალოდ პოეტს. დანტე, ბოკაჩო და ფრანჩესკო პეტრარკა, არიან ცნობილი, როგორც „სამი შადრევანი“ ან „სამი გვირგვინი“. დანტეს ასევე ეძახიან „იტალიური ენის მამას“.

ღვთაებრივი კომედია, ან უბრალოდ კომედია, რომელიც უწოდა ავტორმა და შემდგომში ჯოვანი ბოკაჩომ დაამატა მას სიტყვა ღვთაებრივი, აღიარებულია ყველა დროის საუკეთესო ლიტერატურულ ნაწარმოებად, რომელიც შექმნილია იტალიურ ენაზე. ის არის შედევრი მსოფლიო ლიტერატურისა.

ღვთებრივი კომედია შედგება სამი ნაწილისაგან. ჯოჯოხეთი (Inferno), განსაწმენდელი (Purgatorio) და სამოთხე (Paradiso). პოემა დაწერილია პირველ პირში და მოგვითხრობს დანტეს მოგზაურობას სიკვდილის სამ სამეფოში. რომაელი პოეტი ვირჯილი უწევს მას მეგზურობას ჯოჯოხეთსა და განსაწმენდელში; ხოლო ბეატრიჩე, დანტეს შთაგონება და ცხოვრების უდიდესი სიყვარული კი სამოთხეში.

ბეატრიჩე იყო ფლორენციელი ქალი, რომელსაც დანტე ბავშვობაში შეხვდა და მისით აღტაცებული იყო. დანტე დაახლოებით 9 წლის იყო, ბეატრიჩე კი 8-ის. ბეატრიჩე ალისფერ სარტყელს ატარებდა. დანტეს ის ერთი ნახვით შეუყვარდა. მეორედ ისინი მხოლოდ ცხრა წლის შემდეგ შეხვდნენ ფლორენციის ერთ-ერთ ქუჩაში. ბეატრიჩეს გრძელი თეთრი კაბა ეცვა და ორ შედარებით მოხუც ქალთან ერთად მიდიოდა. დანტე სახლში დაბრუნდა, რათა ეფიქრა მასზე. ბეატრიჩეზე ფიქრებში ჩაეძინა და სიზმარი ნახა, რაც გახდა საფუძველი პოემა „ახალი ცხოვრების“ (La Vita Nuova) პირველი სონეტისა. „ახალი ცხოვრების“ მიხედვით, ისინი სულ ორჯერ შეხვდნენ ერთმანეთს სიცოცხლის განმავლობაში.

დანტე ბეატრიჩეს მოიხსენიაბდა, როგორც "gentilissima" და "benedetta", ანუ კეთილი და დალოცვილი. გასაკვირია, რომ დანტეს და ბეატრიჩეს შორის არ იყო სასიყვარულო ურთიერთობა. ერთხელ მას უწოდა "La gloriosa donna della mia mente" ანუ „ჩემი გონების ბრწყინვალე ქალი“.

ბეატრიჩე პორტინარი უკვდავყოფილი იყო ასევე პრერაფაელიტების მიერაც, XIX საუკუნის მეორე ნახევრის ინგლისურ პოეზიასა და ფერწერაში ესთეტიურ-მისტიური მიმდინარეობის მიმდევართა გაერთიანების მიერ.

„ახალმა ცხოვრებამ“ გავლენა მოახდინა დანტე გაბრიელ როსეტის მხატვრობაზეც, განსაკუთრებით კი მისი ცოლის გარდაცვალების შემდეგ. მან გააიდეალა ცოლის სურათი, როგორც დანტეს ბეატრიჩე მთელ რიგ ნახატებში, როგორიც არის მაგალითად „ბეატა ბეტრიქსი“.

ეს რობერტო ბენინი ღვთაებრივი კომედიის კითხვისას.. ეს კაცი გენიოსია..